- Πατσίνι
- (Pacini). Επώνυμο 2 Ιταλών συνθετών. 1. Αντώνιος-Γαετάνος (1778 – 1866). Απόφοιτος του ωδείου της Νεάπολης, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου δίδαξε φωνητική μουσική. Είναι συνθέτης μελοδράματος με τον τίτλο Ισαβέλα και Γερτρούδη (1805) και του λυρικού μονόπρακτου Χωρίς αντίπαλο. Ο Π. ίδρυσε στο Παρίσι μουσικό εκδοτικό οίκο, όπου είδαν το φως πολλά ιταλικά μελοδράματα. 2. Ιωάννης (1796 – 1867). Γιος αοιδού, σπούδασε αρμονία στην Μπολόνια και φοίτησε μετά στη Σχολή Ματέι. Σε ηλικία 18 ετών παρουσίασε στη Βενετία το μελόδραμα Αννέτα και Λουτσίνο (1813), με μεγάλη επιτυχία. Από τότε έγραψε πολλά μελοδράματα, με κυριότερα τον Αλέξανδρο στις Ινδίες (1824), την Τελευταία ημέρα της Πομπηίας (1825) και τους Άραβες στη Γαλατία (1827). Έπειτα από 45 μελοδράματα, έπαψε να ασχολείται με το μουσικό αυτό είδος και επιδόθηκε στη σύνθεση θρησκευτικής μουσικής. Ταυτόχρονα ίδρυσε στο Βιαρέτζιο μουσική σχολή και, αργότερα, ξαναγυρνώντας στο μελόδραμα, παρουσίασε στη Νάπολη τη Σαπφώ (1840). Το έργο αυτό ήταν πολύ διαφορετικό από τα άλλα του μελοδράματα, γιατί η υψηλή του ποιότητα δεν συγκρίνεται με εκείνων. Την ίδια υψηλή ποιότητα είχε και το μελόδραμα του Μήδεω (1843), ενώ η Βασίλισσα της Κύπρου (1846), βρίσκεται στο χαμηλό επίπεδο των πρώτων. Παράλληλα, ο Π. έγραψε και διάφορα βιβλία μουσικής, όπως τα Θεωρητικά και πρακτικά μαθήματα αρμονίας και τη Μελέτη για το κοντραπούντο.
Dictionary of Greek. 2013.